روز یکشنبه به دلیل بارش برف مدارس تعطیل شد و سرکار خانم سروندی مشاور پایه هفتم مسابقه‌ای را برای عزیزانمان برنامه‌ریزی کردند.

قرار شد دانش‌آموزان اگر با خانواده یا دوستان خود برای برف‌بازی بیرون از منزل رفتند و آدم برفی درست کردند، عکس آن را گرفته و برای خانم سروندی ارسال نمایند. همچنین قرار شد در این روز شکرگزاری از خداوند را بار دیگر دوره کنند و یاد بگیرند چون آسمان باسخاوت باشند و با نوشتن جملات زیبا بابت شکرگزاری از خداوند در این مسابقه شرکت کنند.

بعد از ارسال عکس‌ها و جملات به بهترین اثر هدیه‌ای به رسم یادبود اهدا خواهد شد.

متن شکرگزاری: فاطمه‌السادات میرآقاسی

خدایا بابت تمام نعمتهایی که به ما ارزانی کردی سپاس‌گزارم، خدایا حال و هوای دل همه هم‌وطنانم رو شاد کن تا همه ما خوش‌حال واقعی باشیم. خدایا بابت این نعمت الهی شکر، امیدوارم که هم وطنانم از همه بلایا و مریضی به دور باشند، خدایا ازت ممنونم چون میدونم که همیشه هوامو داری

متن شکرگزاری: ریحانه تولا

توی برف بی‌اختیار همه اینو میگن: خدایا شکرت. قدر تو کریمی چقدر بلدی زیبایی بیافرینی.. منم همینو گفتم. و یکباره حسی از جنس شکر و عشقش اومد و نشست تو دلم و... لحظاتی بعد دیدم منم بارونی شدم. بارونی از جنس شکر. از جنس عشق. عشق به کریم بودنش. بله دوستای مهربونم بالاخره او بهاری تو شهر ما بارید و دعای تمام مردم زحمتکش ما براي باران اجابت شد. از دیشب بصورت مستمر داره بارون میاد و من همش مشغول شکرگذاری هستم دیشب با بارش اولین قطرات باران رفتم تو خیابون و دستام رو به طرف آسمون بلند کردم و بعد از شکر خدای مهربون برای خودم و تمام مردم منطقه دعا کردم. این‌که این فوران نعمت به واسطه‌ی آن خواستن‌هاست و یا امر دیگری است، خدا داند و بس. اما چرا حالا که خواسته‌هایمان برآورده شده شکر باران نکنیم؟ قطعا کسان زیادی، خصوصا کشاورزان و دامداران این را می‌کنند. ولی بهتر بود به رسم دعای باران و نماز باران، نماز شکر باران هم برگزار کنیم. شاید بی‌ربط نباشد که پیشنهاد کنیم، این به خصیصه‌ی فرهنگی ما تبدیل شود، که به مانند عزداری‌های خوب و جمعی‌مان، برنامه‌ای برای شادی گروهی و رسمی داشته باشیم و بعد بارش‌ برف و باران همه با هم  به نماز شکر بایستم و قدر بدانیم داشته‌هایمان را.