مهارت‌های زندگی:

«شکل دادن به زندگی از درون تا بیرون»

مهارت دوم = مهارت توانایی همدلی:

توانایی همدلی یعنی قابلیت شناخت احساسات دیگران؛ توانایی همدلی یعنی اینکه فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد، درک کند. همدلی به فرد کمک می‌کند تا انسان‌های دیگر وقتی که با ما متفاوت هستند را بپذیریم و به آنها احترام بگذاریم.

کسانی که همدلی بیشتری دارند:

1. به دیگران علاقمندند.
2. فراد مختلف را تحمل می‌کنند.
3. پرخاشگری کمتری دارند.
4. دوست داشتنی‌ترند.

مهارت همدلی، روابط اجتماعی را بهبود می‌بخشد و به ایجاد رفتارهای حمایت‌کننده و پذیرنده، نسبت به انسان‌های دیگر منجر می‌شود.

همدلی بر پایه خودآگاهی بنا می‌شود. هرقدر نسبت به احساسات خودمان گشاده‌تر باشیم، در دریافتن احساسات دیگران ماهرتر خواهیم بود.

افراد مبتلا به ناهمدلی، که هیچ ایده‌ای درباره احساسات خودشان ندارند؛ وقتی به شناخت احساسات دیگری می‌رسند کاملاً عاجز می‌شوند. گویی از نظر عاطفی نفوذناپذیرند. این افراد به پیام‌ها و رشته‌های عاطفی که از خلال کلمه‌ها و اعمال افراد به بیرون تراوش می‌کند؛ (لحن بیان یا تغییر در حالت‌های چهره، سکوتی گویا، لغزشی افشاگر) هیچ توجهی نمی‌کنند.

خاطراتی از  همدلی و ناهمدلی:

خاطرات خود را مرور کنید و مواردی که از دیگران انتظار همدلی داشته‌اید را بنویسید. احساسات خود را در آن شرایط بیان کنید و اینکه چه کسانی با شما همدلی کرده‌اند و آنها چه ویژگی‌هایی داشته‌اند.

اجزای مهارت خودآگاهی:

1. علاقه داشتن به دیگران
2. تحمل افراد مختلف
3. رفتار بین فردی همراه با پرخاشگری کمتر
4. دوست داشتنی‌تر شدن (دوستیابی)
5. احترام قایل شدن برای دیگران